Zwemmen met dolfijnen? Lees eerst even dit
Ken jij iemand die niet van dolfijnen houdt? Wij niet. Dolfijnen zijn intelligent, speels en ze zijn super charismatisch met hun eeuwige lach! Maar laat je niet misleiden. Dolfijnen hebben geen gezichtsspieren dus het lijkt alleen maar alsof ze altijd glimlachen en gelukkig zijn. De enige fout van Moeder natuur...
Dolfijnen zijn zoogdieren en behoren tot de walvisachtigen. Er zijn ongeveer 40 soorten in de wereld, waarvan de meest bekende de ‘grote tuimelaar’ (Tursiops Truncatus), meer bekend als ‘Flipper’, genoemd naar de gelijknamige tv-serie uit de jaren ‘60. In deze 
serie speelden vijf dolfijnen de rol van Flipper getraind door Richard O’Barry. Tijdens het draaien van de serie stierf een van deze dolfijnen in de armen van zijn trainer. Richard bleef sindsdien achter met een immens schuldgevoel. Hij besefte namelijk dat deze dolfijn er zelf voor gekozen had uit het leven te stappen. Dolfijnen zijn zeer zelfbewuste dieren. Ze herkennen zichzelf in een spiegel en ze weten eveneens heel goed wanneer ze naar het wateroppervlak moeten zwemmen om te ademen. De dolfijn in kwestie had ervoor gekozen om niet meer verder te ademen. Het einde voor deze dolfijn, maar jammer genoeg pas het begin van de grote dolfijnenexploitatie.
Door het succes van de serie ontstonden meer en meer dolfinariums. In sommige regio's zoals de oostkust van Yucatan waar wij ons bevinden, vind je bijna om de 5km een dolfinarium!!! Inmiddels zijn het er bij elkaar 19 stuks, allemaal in handen van 3 grote bedrijven: Dolphinaris (5), Delphinus (7), en Dolphin Discovery (7). ‘Zwemmen met dolfijnen’ is de meest verkochte tour in Cancun en de Riviera Maya. Echt waar, samen worden deze dolfinariums meer bezocht dan Chichen Itza, een van de zeven nieuwe wereldwonderen! Misschien staat deze activiteit ook nog op jouw verlanglijstje, maar als jij echt van dolfijnen houdt, neem dan niet deel aan het misbruik van deze arme dieren.
Waar komen de dolfijnen in gevangenschap nu echt vandaan? Dolfinariums doen meestal voorkomen dat hun dolfijnen ter plekke werden geboren. Dit geldt echter voor een klein deel van de dieren. De meeste dolfijnen die je entertainen waren ooit wild en vrij. Om te voldoen aan de toenemende vraag worden velen van hun op illegale manier ontvoerd. Het proces van gevangenneming is extreem wreed en gewelddadig. Dolfijnen worden op een gruwelijke manier gescheiden van hun familie waarmee ze nauw samen leven wat een negatief effect heeft op de hele kudde. Enkele dolfijnen worden afgezonderd van de groep, tot uitputting vervolgd door speedboten om ze in netten te vangen. Reeds hier lopen de dolfijnen verwondingen op en overlijden door verdrinking is hier geen uitzondering. Na deze traumatische ervaring beginnen ze aan een zenuwslopende reis in kleine boten, afgesloten vrachtwagens of vliegtuigen, om eens op bestemming te worden gedumpt in een mini zwembad. Hier moeten ze vaak samen leven met andere dolfijnen van een andere clan waarmee ze menigmaal niet overeenkomen. Kortom vanaf de ‘kidnapping’ leven deze arme dieren onder een hele hoop stress.
Dolfijnen leggen in het wild dagelijks afstanden tussen 60 en 160 km af met 40km/uur en kunnen tot 90m diep duiken. Dit is onmogelijk in de beperkte ruimte die ze krijgen in een dolfinarium. Een gemiddelde tank is 10 bij 10 meter en vaak maar 2 meter diep. Dit betekent dat ze enkel in cirkels kunnen draaien. Dolfijnen worden gek en depressief in de kleine ruimte waarin ze leven. Vergelijk het met een persoon opsluiten in een hok van 2x2m. Jij zou toch ook gek worden?
Bij sommige dolfinariums hebben ze een klein meertje aangelegd waar de dolfijnen wat meer ruimte hebben maar ook dit is nooit voldoende! Bovendien verwarmen op vele exotische bestemmingen deze ondiepe baden snel wat heel onaangenaam is voor de dolfijnen en wat opnieuw tot overlijden kan lijden. In de natuur zouden ze naar koelere wateren duiken maar dat kan hier niet. Heb je trouwens al eens gezien hoe ze zo'n zwemkom met dolfijnen erin schoonmaken? Geen enkel zwembad of meer kan ooit groot genoeg zijn om de oceaan te vervangen!
Als mens worden we geboren met de natuurlijke drang om alles aan te raken. Je moet echter begrijpen dat dolfijnen en vele andere waterdieren (haaien, zeeschildpadden, vissen, etc) een gelatineachtige beschermlaag op hun huid hebben die functioneert zoals snot in onze neus. Deze laag kan bacteriën of giftige bestanddeeltjes afweren. Onze ph-waarden zijn echter zeer zuur voor hen. Omdat een dolfijn de hele dag wordt aangeraakt door mensen, wordt deze beschermende laag aangetast wat grote schade veroorzaakt.
Maar omgekeerd is ook niet goed: dolfijnen kunnen ons besmetten met bacteriële ziektes zoals salmonella. Dolfinariums zullen de mensen zeker niet inlichten over het gevaar voor je gezondheid... Wat ze hoogstwaarschijnlijk wel doen, is het toevoegen van chloor aan hun tanken om het bacteriënniveau enigszins veilig te houden voor de mens. Maar je raadt het al, ook deze chloor richt aanzienlijke letsels aan op de huid en ogen van onze lieve vrienden. Ze kunnen er volledig blind van worden. Is die aanraking echt al dit dierenleed waard? Leer genieten met je andere vier zintuigen, zoek ze op in hun habitat en houd je handen thuis.
De dolfijnen worden gevoed maar hoe denk je dat ze trucjes aanleren? Geven ze jou geen kus dan krijgen ze ook niks op hun bord, geen beloning, niks, nada! Honger wordt vaak in de hand gewerkt zodat hun training voor kunstjes effectief blijft. 
Op het menu van een gevangen dolfijn staat bevroren vis en die wordt enkel gegeven als ze hun werk goed volbrengen. In de grote oceaan gaan de dolfijnen zelf op zoek naar vis, wat gezonder is en het zelf gaan jagen werkt bovendien stimulerend.
Dolfinariums willen vaak laten lijken dat dolfijnen langer leven in opsluiting omdat ze bij ziekte bijvoorbeeld kunnen ingrijpen maar ook dit is verkeerd. Dolfijnen kunnen 50 tot 60 jaar oud worden in de vrije natuur. In gevangenschap zijn er veel doodgeboortes en worden velen slechts 20 jaar oud. De dolfijnen worden inderdaad bij ziektes met medicijnen behandeld, maar het zijn meestal ziektes die ze in het wild nooit zouden oplopen. Studies wezen uit dat opgesloten dolfijnen veelvuldig medicatie tegen maagzweren en depressie krijgen toegediend, iets wat ze in de vrije natuur nooit nodig zouden hebben. 
Dolfijnen (en ook orka's) vertonen in gevangenschap dikwijls zelfdestructief gedrag. Ze weigeren te ademen, springen uit hun tank, ze blijven met hun kop tegen de wanden slaan... Ze zijn vaak zo verdrietig dat ze hun nageslacht niet hetzelfde lot toewensen. Bij de geboorte van een dolfijn duwt de moeder in normale omstandigheden haar baby naar het wateroppervlak zodat de baby zijn eerste adem kan nemen. Helaas gebeurt het wel vaker in dolfinariums dat de mama dit weigert omdat ze dit leven in gevangenschap niet wenst voor haar baby. Twintig jaar werken als een slaaf voor iemands entertainment zonder een vrije dag, zou jij het je kroost aandoen?
Heb je al eens goed stilgestaan bij wat ze je leren in een dolfinarium? Het doel achter een dolfinarium is niet om leerrijk te zijn, hun doel is louter commercieel. 
In dolfinariums weten ze je te vertellen dat de dolfijnen (reeds half op het droge liggend) met hun vinnen heen en weer slaan omdat ze je graag wensen te begroeten, dat de piepgeluiden die ze maken hun manier is om te uiten dat ze met je willen communiceren en dat ze met vol enthousiasme naar je toe zwemmen omdat ze staan te popelen om je te leren kennen... Echt? Dat een kind van drie het gelooft, ok, maar jij toch niet? Dit zijn trucs aangeleerd door de voorgenoemde conditionering.
Deze kunstjes zijn bovendien een weerspiegeling van ons menselijk gedrag en proberen in te spelen op onze emoties. Geen enkele van deze houdingen maken echter deel uit van hun natuurlijke gedrag. Wil je echt iets bijleren over dolfijnen, bekijk dan een documentaire van "Blue Planet" of boek een tour waar je ze kan vinden in hun natuurlijke habitat. Zeker dat een goede gids met veel passie uitlegt hoe ze zich echt gedragen en leven op de plek waar ze thuis horen.
Dolfinariums doen zich graag voor als centra van wetenschap en educatie, zelfs als walhalla's voor deze arme diertjes die zonder hun niets zouden zijn. Ze zullen je op alle mogelijke manieren proberen te overtuigen dat de dolfijnen die hier leven gelukkig zijn en dat ze goed verzorgd worden. In sommige faciliteiten beweren ze zelfs dat de dolfijnen ’s avonds worden vrijgelaten in de open zee en dat ze er zelf voor kiezen de volgende dag terug te komen. Dolfijnen zijn echter geen kippen!
Er wordt veel geld gepompt in marketing en ze zijn hierbij niet vies van een leugen. Slogans zoals ‘Voor een betere planeet’ roepen volgens ons veel ironie op. Hoe kan je voor een betere planeet zorgen als je dieren in gevangenschap als slaven gebruikt? Vaak worden ook zeekoeien en zeeleeuwen in zo’n dolfinarium gehouden die gered werden. Deze moeten de geloofwaardigheid van het dolfinarium opkrikken. Het redden en bekommeren van dieren is natuurlijk niet negatief maar ook deze dieren leven vaak in te kleine ruimtes en worden eveneens dikwijls gebruikt voor ons entertainment. Een dier naar een sanctuarium meenemen omdat het gewond is, of een poging doen om een dierensoort te redden tegen uitsterving is een ding, een perfect gezond dier uit zijn habitat rukken om uit te buiten voor jouw amusement is heel wat anders... Leer het verschil!
Toch wel! Alles begint bij educatie, dus het ligt volledig in jouw handen. Het is aan de ouders om hun kinderen te onderrichten en bij te brengen wat goed en wat fout is. Wie neemt zijn kinderen anno 2020 nog naar een circus met roofdieren? Iedereen weet toch ondertussen hoe het met die dieren vergaat?
Hetzelfde geldt voor dolfijnen. Zij zouden niet mogen lijden voor ons entertainment. Bovendien zoals reeds vernoemd, wordt de glimlach rond een dolfijn zijn mond meestal fout geïnterpreteerd. Het publiek gaat er van uit dat ze steeds zachtaardig zijn en gewillige speelkameraadjes. Maar zoals gezegd, dit is een anatomisch verschijnsel, geen weerspiegeling van hun emotionele toestand. Denk maar aan de trieste clown onder zijn geschminkte masker. Ooit waren velen onder hen dieren in het wild. Zou je jouw kind samen zetten in een kooi met wolven of tijgers? Nee toch? Dolfijnen, inclusief die geboren in gevangenschap, zijn grote machtige roofdieren die mensen kunnen verwonden. Soms uiten dolfijnen hun frustratie niet enkel door zelfverminking, maar ook door agressie naar mensen toe. Er zijn gevallen waar dolfijnen de mensen naar de diepte duwen, aan hun haren rukken of ze bijten, zoals onlangs nog in een dolfinarium in Cancún. Ken je iemand die reeds ging, vraag maar even na of ze hun handen om het even waar mochten houden? Niet dus. Ze moesten de instructies nauwgezet volgen om het risico hiertoe enigszins te verminderen... en jij gaat jouw lieve spruit erbij zetten?
Maar nu weet je het wel! Tenzij jij die ene persoon bent die inderdaad 
al jaren in een gat onder de grond woont, heb je geen excuses meer. Een twintigtal jaar geleden kon je je nog van de domme houden maar met de komst van internet en smartphones hebben we ondertussen alle info in onze broekzak. Alle informatie zit in dat apparaatje waar we de hele dag naar staren. Informeer je! Zo zul je bijvoorbeeld ontdekken dat de neus van een dolfijn echt niet is gemaakt om jouw volle lichaamsgewicht uit het water te liften.
Het enige wat zo’n dolfinarium van jou wil is je geld. Hun bekommerdheid om dieren is pure show! Dit is een miljoenenbusiness.